sábado, 19 de dezembro de 2015

Pinchas - Capítulo 28 - O que agora é primeiro vai ser o último na ressurreição dos mortos

Sinopse:

Rabbi Pinchas ben Yair explica que Deus irá reconstruir um homem na ordem oposta ao que o homem se desintegra, por enquanto o corpo é primeiramente despido de espírito, e em seguida a pele, a carne, os tendões e os ossos apodrecem. 


A relevância desta passagem:

No ato de descrever o fim do processo de morte neste livro sagrado, Pinchas é essencialmente, o lançamento de um golpe de morte para o anjo da morte, abrindo o caminho da ressurreição dos mortos e para a imortalidade. Se a força da morte espreita em qualquer lugar dentro do nosso próprio corpo, os raios de luz lançados por Pinchas o elimina completamente. 



רִבִּי שִׁמְעוֹן הֲוָה אָזִיל מִקַּפּוּטְקִיָּא לְלוּד, ור' יְהוּדָה אָזִיל עִמֵּיהּ, עַד דַּהֲווֹ אָזְלֵי פָּגַע בְּהוּ ר' פִּנְחָס בֶּן יָאִיר, וּתְרֵין גּוּבְרִין טוֹעֲנִין אֲבַתְרֵיהּ. שָׁכִיךְ חֲמָרֵיהּ דר' פִּנְחָס. טָעִינוּ לֵיהּ, וְלָא אָזִיל. אָמַר ר' פִּנְחָס, שְׁבִיקוּ לֵיהּ, דְּהָא רֵיחָא דְּאַנְפִּין חַדְתִּין קָא אָרַח, אוֹ נִסָּא אִתְעָבֵיד לָן הַשְׁתָּא. עַד דְּאִינּוּן תַּמָּן, נָפַק ר' שִׁמְעוֹן מִבָּתַר חַד טִנָרָא. נָטַל חֲמָרָא וְאָזִיל, אָמַר ר' פִּנְחָס, וְלָא אֲמָרִית לְכוּ, דְּהָא רֵיחָא דְּאַנְפִּין חַדְתִּין קָא אָרַח

158. Rabbi Shimon estava viajando de Cappadocia para Lod, e Rabbi Yehuda estava indo com ele. Enquanto eles estavam a caminho, eles foram recebidos pelo Rabbi Pinchas ben Yair e dois motoristas de burros os seguiram. O burro do Rabbi Pinchas parou. Ele o cutucou COM UM ESPORÃO POIS ELE DEVERIA CONTINUAR, mas ele não fez isso. Rabbi Pinchas disse AOS MOTORISTAS DOS BURROS: Deixe-o, para ele poder discernir o cheiro de novos rostos SE APROXIMANDO DE NÓS, ou um milagre irá acontecer para nós. Enquanto eles estavam lá, Rabbi Shimon apareceu de trás de uma rocha, e o burro continuou. Rabbi Pinchas disse. Não tem disse que ele discerniu o cheiro de novos semblantes?

נָחַת וְגָפִיף לֵיהּ ר' פִּנְחָס, וּבָכָה, אָמַר לֵיהּ, חֲמֵינָא בְּחֶלְמִי, דְּאַתְיָא שְׁכִינְתָּא לְגַבִּי, וְיָהָבַת לִי נְבִזְבְּזָן רַבְרְבָן, וְחַדִּינָא בָּהּ. הַשְׁתָּא כְּמָה דַּחֲמֵינָא. אָמַר ר' שִׁמְעוֹן, מִקָּל פַּרְסֵי דַּחֲמָרָךְ, יְדַעְנָא דְּאַנְתְּ הוּא. הַשְׁתָּא חֶדְוָה שְׁלִים. אָמַר ר' פִּנְחָס, נֵתִיב בְּדוּךְ חַד, דְּמִלֵּי דְּאוֹרַיְיתָא אִצְטְרִיךְ צָחוּתָא. אַשְׁכָּחוּ עֵינָא דְּמַיָיא, וְאִילָנָא, יָתְבוּ

159. Rabbi Pinchas desceu DO SEU BURRO, abraçou RABBI SHIMON, e chorou. Ele disse para ele, vi em meu sonho que a Shechinah tinha chegado a mim, e deu-me grandes presentes, e me alegrei com ela. E agora eu vi que TEM VINDO PASSAR. Rabbi Shimon disse: Eu sabia que era você do som dos passos do seu burro. Agora a alegria está completa. Rabbi Pinchas disse, Vamos nos sentar em algum lugar, como a discussão da Torah tem que ser lúcida. Eles acharam um poço de água e uma árvore e sentaram.

אָמַר ר' פִּנְחָס, מִסְתָּכַּל הֲוֵינָא דְּהָא לִתְחִיַּית הַמֵּתִים, בְּאָרְחָא אָחֳרָא יַעְבִּיד לוֹן קוּדְשָׁא בְּרִיךְ הוּא, וּמַה דַּהֲוָה הַשְׁתָּא קַדְמָאָה, לִיהֱוֵי כְּדֵין בַּתְרָאָה. מְנָלָן. מֵאִינּוּן עֲצָמוֹת, הַנְהוּ גַּרְמִין דְּאַחֲיָא לוֹן קוּדְשָׁא בְּרִיךְ הוּא עַל יְדֵי יְחֶזְקֵאל, דִּכְתִּיב וַתִּקְרְבוּ עֲצָמוֹת עֶצֶם אֶל עַצְמוֹ בְּקַדְמֵיתָא, וּלְבָתַר כְּתִיב וְרָאִיתִי וְהִנֵּה עֲלֵיהֶם גִּידִים וּבָשָׂר עָלָה וְגוֹ'. וַיִּקְרַם עֲלֵיהֶם עוֹר מִלְמָעְלָה וְרוּחַ אֵין בָּהֶם. דְּהָא מַה דְּאַפְשִׁיט בְּקַדְמֵיתָא, לִיהֱוֵי בַּתְרָאָה. בְּקַדְמֵיתָא אַפְשִׁיט מֵרוּחָא, וּלְבָתַר עוֹר, וּלְבָתַר בָּשָׂר, וּלְבָתַר עֲצָמוֹת.

160. Rabbi Pinchas disse, Eu observei que a ressurreição dos mortos vai ser realizada em nós pelo Santo Único, abençoado seja Ele, de uma maneira, e que o que é agora primeiro deixar será o último NA RESSURREIÇÃO. Como sabemos disso? A partir desses ossos, aqueles que o Santo Único, abençoado seja Ele, deu vida nas mãos de Ezequiel. No início está escrito: " E os ossos se achegaram, osso por osso" (Yechezkel 37:7), e depois está escrito: "E eis que eu olhei, e, eis, havia tendões sobre eles, e a carne veio"(Ibid. 8) E O MESMO VERSO CONTINUA: "e pele cobre eles acima: mas mas não havia neles fôlego." A partir daqui, também, nós podemos aprender que o que UMA PESSOA tira primeiro será o último a ser colocado novamente. Inicialmente, homem é destituído de espírito, e então sua pela APODRECE, seguida pela carne. ENTÃO OS NERVOS, e finalmente os ossos. NA RESSURREIÇÃO SERÁ O CONTRÁRIO: INICIALMENTE OS OSSOS, ENTÃO OS TENDÕES, SEGUIDO PELA CARNE, E FINALMENTE A PELE.